Oude IJsselstreek

Geregeld ben ik in gesprek met medewerkers in de thuiszorg. Thuiszorgmedewerkers uit Aalten, Doesburg, Montferland, en natuurlijk uit onze eigen gemeente Oude IJsselstreek.

Makkelijke gesprekken, verdrietige gesprekken, leuke gesprekken en moeilijke gesprekken.

Graag wil ik namens deze groep een klein stukje van hun verhaal vertellen. Dagelijks horen wij bezuinigingen, afbraak en cijfers, er vinden geregeld gesprekken plaats met instellingen, bestuurders, maar het echte verhaal van de medewerkers zelf hoor je niet heel veel.

Wij vrezen voor ons werk, hoe moet het nu met mijn cliënt? Dat zijn maar 2 van de vele vragen die blijven terugkeren. Hoe moet het nu met mijn cliënt? Weet je wat ik niet snap? Hoe kan de overheid zeggen dat familie en buren de zorgtaak wel even kan overnemen. Haha, hoe hadden ze dat gedacht dan. Ik zie het al voor me. In een buurt waar alleen maar oudere mensen wonen. Even met mijn rollator naar de overkant om bij mijn buurvrouw de steunkousen aan te trekken. Oppassen dat ik zelf niet omval. Wat ze vergeten is dat wij vaak de enigen zijn die nog over de vloer komen bij de mensen. Sommige cliënten hebben kinderen die ver weg wonen en af en toe langs komen. Ik moet er niet aan denken wat er gaat gebeuren als wij er straks niet meer mogen komen. Versmering en eenzaamheid. Misschien liggen ze straks dood in huis en duurt het een paar dagen voordat iemand dat ontdekt.

Thuiszorgmedewerkers werkzaam bij Azora hebben een brief ontvangen over de toekomst van Azora thuiszorg en Zorgzuster Achterhoek. Alleen cliënten met een PGB indicatie kunnen een beroep doen op Zorgzuster Achterhoek. Straks worden er steeds minder indicaties afgegeven en ja……. Wat gaat er dan gebeuren? Ook medewerkers met een vast contract kunnen naar Zorgzuster Achterhoek. Ze gaan dan uit dienst van Azora en verspelen zo hun sociale rechten waar ze jaren voor hebben gewerkt. Het is ons geld.

Ik wil geen ZZP ‘er worden.

Als ik eigen baas wil worden, kies ik er zelf voor!

Ik ben naar een accountant geweest en hij heeft het voor mij allemaal nagerekend. Ik heb geen € 10, - euro over maar € 6, -

Dat betekend dat je onder het minimumloon komt te zitten. Dus als ZZP’er werk je onder het minimum loon. En wie verzekert mij van genoeg werk? Ik ben alleen en verdien mijn eigen kostje. Maar ik kan dan niet meer rondkomen. En ik ben lang niet de enige die in deze situatie komt. Veel zijn kostwinners en het is dus niet zo dat thuiszorgmedewerkers erbij verdienen om er bijv. een autootje van te laten lopen. Ik heb trouwens geen auto, wel een fiets.

Wat ik erg vindt is dat mijn cliënten nog steeds geen brief hebben ontvangen over de toekomst. Ik denk dat ze bang zijn dat de mensen over de zeik raken. Ze hebben er ook recht op om te weten wat er boven hun hoofd hangt.

Wij werken al jaren met heel veel plezier in de thuiszorg. Wij zijn gelukkig met deze baan. Dit is mijn eerste baan waarin ik gelukkig ben. Al mijn cliënten kijken er naar uit dat ik kom. Stuk voor stuk. Dit is mijn ding.

Wij voelen ons nu wel alleen. We hebben geen vergadering meer gehad sinds november 2012. Er wordt niets meer bijgehouden. Wij zien onze collega’s bijna niet meer. We bellen wel. Als mijn collega ondersteuning nodig heeft belt ze mij. Ook al is het laat s'avonds of zondagmorgen. En dan gaat het alleen maar hierover. Als we elkaar tegenkomen op straat hebben we het alleen maar hier over. Over onzekere toekomst. Ik werk en buiten mijn werk om ben ik alleen maar aan het malen. Ik maal alleen maar hier over.

Ik ben heel gelukkig in dit werk en veel van mijn collega’s ook. Ik heb er voor gezorgd dat een cliënt die dementerend is douche hulp krijgt. Ik heb de kinderen gebeld. Ik heb er voor gezorgd dat een cliënt met een zeer been naar de huisarts is geweest. Ze had trombose. Ik heb er voor gezorgd dat een cliënt niet zo eenzaam meer was door geregeld een kop koffie te drinken en een praatje te maken. Mensen zijn zo blij om even met een medemens te praten, daar kan geen beeldbellen tegenop.

Hoe heette die meneer die naar Den Haag is vertrokken ook al weer? Otwin van Dijk. PVDA. Wat doet hij nu voor ons? Wij hadden zo gehoopt dat hij voor ons bleef strijden. Wij zijn zo teleurgesteld hierin. Hij zet even een handtekening en gaat akkoord met een bezuiniging van 2.3 miljard op de WMO. Hoe kan dit nu zo?

IK ben hartstikke gelukkig met dit werk. De zorg die je kunt leveren is gewoon heel fijn……

Zorg is geen product, mensen zijn niet opdeelbaar, huishoudelijke zorg dus ook niet. De waarde van de huishoudelijke hulp zit hem in de combinatie van praktische huishoudelijke ondersteuning en stimuleren, signaleren, zorgen voor continuïteit, doorverwijzen. Betrokkenheid en oog hebben voor wat mensen nodig hebben in hun specifieke situatie. Huishoudelijke zorg is ook preventief en zorgt voor een vertrouwensband tussen cliënt en verzorgende. Daardoor voelen mensen zich ook in geestelijke zin veel beter.

Bezuinigen op o.a. de thuiszorg is en blijft een politieke keuze. Het telkens herhalen van we moeten wel, want vanuit de regering krijgen we minder geld voor de zorg moet je loslaten. Ook de beeldvorming alsof de mensen zitten te leunen op de overheid is niet juist. Mensen doen al heel veel zelf. We moeten ons afvragen wat onze inwoners nodig hebben. Slim bezuinigen, geen afbraak.